ඊලාම් යුද්ධය හෝ මේ සොල්දාදුවා රට බේරා ගැනීම හරි ද වැරදිද යන්නට වඩා එහා ගිය කතාවක්.
මේ මිනිසා යුද්ධයට යන විටත් ආපසු ඇවිත් මෙහෙම මාළු විකුණන විටත් ඔහු කලේ ඔහුගේ පංතියට උරුම කර තිබු රැකියා දෙකක්.
දිනා දුන්න නිදහස යනු මොහුට හෝ ඔහුගේ පංතියට කුමක්ද?
ඔහුට ඔහුම දිනා දුන්න නිදහස භුක්ති විඳීමට අවම වශයෙන් අපේ රටේ දේශපාලකයකුගේ දරුවෙක් දවසට වයදම් කරන පොකට් මනීවත් අවශ්‍යයි.
ඔහුගේ නිදහස රඳා පවතින්නේ විකිණෙන මාලු කූරින්ගේ ප්‍රමාණය මතයි. පංති හා සමාජ අසාධාරණය ඇති පාරිභෝගික සමාජයක නිදහස සුලඟින් ලැබෙන දෙයක් නෙමේ.
යුද්ධයෙන් බේරාගත් සියලු දේපල හා නිදිහස මිනිසුන්ට පෙරලා භුක්ති විදින්නට ලැබෙන්නේ එම අසාධාරණ ක්‍රමයට අනූවයි.
ඒ විතරක් නෙමේ 48 න් පසු ලැබුණ 'නිදහස' හා ඉඩම් පවා බෙදී ගියේ ඒහෙමයි!
එදා මොහු යුද්ධ කලේ නිදහස උදෙසානම් අද ඔහු මාළු විකුණන්නේත් නිදිහස උදෙසා නෙමෙයිද? හැමවිටම අප ඉදිරියේ මරා දැමිය යුතුව ඇත්තේ වෙනත් කිසිවක් නොව එම කෲර සමාජ අසාධාරණයම බව මේ පින්තූරය අපට කියන කතාවයි.
ධනංජය කරුණාරත්න